ไม่ต้องโทรมา เพราะฉันจะไม่รับสาย
ฉันไม่กล้าคิดบ่อยๆ กลัวจะต้องคิดลอยๆ
ไม่ต้องโทรมา เพราะฉันจะไม่รับสาย
ฉันไม่กล้าคิดบ่อยๆ กลัวจะต้องคิดลอยๆ
ยกรูปโทรศัพท์ของคุณที่หน้าจอ เพื่อนเขาหาว่าบ้าบอ
คุณบอกผม 10 ปีผมก็กล้ารอ แต่แม่งไม่มากพอ
และไม่ต้องกอดปลอบผมหรอกผมไม่ได้บ้ายอ
นั่งรอคุณเดินผ่านอยู่ที่หน้ามอ
กด A Floor ให้คุณอ่านข้อความหน้าจอ
ฉันเฝ้าคอยคุณกลับบ้านไปอยู่ด้วยกัน
ที่ชั้นลอย ฉันเลยเป็นคนไม่ดีจึงไม่เป็นไรหรอก
คนที่แล้วๆ มาเธอบอกอย่างนี้รึเปล่า
ไม่รู้ว่ารักคืออะไรก็เลยไม่กล้าจะบอกใคร
เพราะมีแต่คุณทั้งหัวใจ
ก็คนที่แล้วๆ มาก็บอกอย่างนี้ทุกที
ก็นั้นไม่ใช้ผมไง คุณไม่ต้องไว้ใจ
ไว้สักวันคุณรักใคร เดี๋ยวคุณเข้าใจล่ะ
ไม่ต้องโทรมา เพราะฉันจะไม่รับสาย
ฉันไม่กล้าคิดบ่อยๆ กลัวจะต้องคิดลอยๆ
ไม่ต้องโทรมา เพราะฉันจะไม่รับสาย
ฉันไม่กล้าคิดบ่อยๆ กลัวจะต้องคิดลอยๆ
อย่าพาดพิงให้ผมน่ะผิดเลยได้แต่พร่ำเพ้อ
พอแล้วกับเพื่อนที่พัวพันเพราะได้แต่พลาดพลั้ง
อย่าคาดคั้นเพราะชาตินั้น พี่ไม่ได้เกิดมาดูแล
แค่จะแก้ตัว ในชาตินี้จะขอมาดูแทน
ก็ได้แต่ Hold สติอีกนิดประดุจพินิจไฟอิทธิฤทธิ์
ฉัน Cold bro like a shit ฉัน On flow ไม่มีทิศ
และไม่ว่าเมื่อไร ที่คุณพร้อมจะเดิน
จับมือข้ามกันไป จะขอแค่คุณเชิญ
ไม่ต้องโทรมา เพราะฉันจะไม่รับสาย
ฉันไม่กล้าคิดบ่อยๆ กลัวจะต้องคิดลอยๆ
ไม่ต้องโทรมา เพราะฉันจะไม่รับสาย
ฉันไม่กล้าคิดบ่อยๆ กลัวจะต้องคิดลอยๆ
(นิดเดียวน่ะ นิดเดียว)
(นิดเดียวน่ะ นิดเดียว)
ฉัน Like a เทพพญาทาน
กว่าเทพพญาดา
Like a จินตนาการ
(นิดเดียวน่ะ นิดเดียว)
(นิดเดียวน่ะ นิดเดียว)